قله های بالای 4000 متری ایران
۱. دماوند -----5671 متر-----البرز مرکزی
2. علم کوه-----4848 متر-----البرز مرکزی
3. سبلان -----4811 متر ----- زاگرس شمالی
4. تخت سلیمان -----4643 متر -----البرز مرکزی
5. لنگری-----4510 متر----- البرز مرکزی
6. خرسان-----4500 متر----- البرز مرکزی
7. هزار----- 4465 متر-----کوههای مرکزی ایران
8. گرده کوه-----4450 متر-----البرز مرکزی
9. دنا-----4409 متر-----زاگرس مرکزی
10. سردشت----- 4378 متر----- البرز مرکزی
11. خلنو-----4375 متر-----البرز مرکزی
12. آزاد کوه -----4355 متر----- البرز مرکزی
13. شاه----- 4351 متر----- کوههای مرکزی ایران
14. چپکرو----- 4318 متر-----البرز مرکزی
15. پالون گردن-----4250 متر-----البرز مرکزی
16. شکرلقاس-----4250 متر----- البرز مرکزی
17. پلوار----- 4233 متر-----کوههای مرکزی ایران
18. زرد کوه -----4221 متر-----زاگرس مرکزی
19. خرسرک ----- 4220 متر-----البرز مرکزی
20. گرمابسر-----4220 متر ----- البری مرکزی
21. آبند ----- 4187 متر-----البرز مرکزی
22. - سیالان -----4175 متر----- البرز مرکزی
23. اشترانکوه -----4150 متر-----زاگرس مرکزی
24. خرتوئک-----4150 متر-----البرز مرکزی
25. شاه شهیدان-----4150 متر-----البرز مرکزی
26. لوکوره ----- 4150 متر-----زاگرس مرکزی
27. جوپار----- 4135 متر----- کوههای مرکزی ایران
28. نارچو----- 4130 متر----- البرز مرکزی
29. سه سنگ----- 4115 متر----- البرز مرکزی
30. گدارکج اندرکج-----4110 متر-----کوههای مرکزی ایران
31. کهاربزرگ----- 4108 متر----- البرز مرکزی
32. گلچین -----4093 متر----- کوههای مرکزی ایران
33. کازینستان-----4082 متر-----زاگرس مرکزی
34. قره داغ-----4076 متر----- البرز مرکزی
35. طالقان ----- 4056 متر-----البرز مرکزی
36. شیرکوه-----4055 متر ----- کوههای مرکزی ایران
37. حصارچال-----4050 متر----- البرز مرکزی
38. کائون----- 4050 متر----- البرز مرکزی
39. سرمشک-----4048 متر----- کوههای مرکزی ایران
40. شاهانکوه ------ 4040 متر----- زاگرس مرکزی
41. میشینه مرگ-----4022 متر-----البزر مرکزی
42. دهلا ( وروشت(-----4008 متر----- البرز مرکزی
43. پیت غار-----4000 متر----- البرز مرکزی
44. جانستون -----4000 متر----- البرز مرکزی
ارتفاعات مشترک در مرز هر استان
1 . شاهو---- 3390-----کردستان------- کرمانشاه
2 . قندیل-----3800-----آذربایجان غربی--- کردستان عراق
3 . منار----- 3701----- خوزستان-----چهارمحال و بختیاری
4 . بلقیس-----3332 -----زنجان------آذربایجان غربی
5 . شاهوار----3945-----سمنان-------گلستان
6 . سیاهلان--- 4175----- قزوین-----مازندران
7 . پلنگ آبی---3154-----قم --------مرکزی
8 . گاوکشان--- 3813-----گلستان-----سمنان
9 . بغروداغ ---3197 -----گیلان----- اردبیل
بلند ترین ارتفاعات در هراستان ایران
1 . آذربایجان شرقی----- سهند----- 3707متر
2 . آذربایجان غربی -----قندیل -----3800متر
3 . اردبیل -----سبلان-----4811متر
4 . اصفهان----- شاهانکوه-----4040متر
5 . ایلام -----کبیرکوه -----2790متر
6 . بوشهر-----کوه خورموج -----1950متر
7 . تهران-----خُلنو ----- 4375متر
8 . چهارمحال و بختیاری-----زردکوه-----4221متر
9 . خراسان جنوبی-----سیاه کوه-----2858 متر
10 . خراسان رضوی-----بینالود-----3211متر
11 . خراسان شمالی-----کوه شاه جهان-----3032متر
12 . خوزستان-----منار-----3701متر
13 . زنجان -----بلقیس-----3332 متر
14 . سمنان-----کوه شاهوار ----- 3945متر
15 . سیستان و بلوچستان-----تفتان-----3941متر
16 . فارس -----کوه بُل-----3943 متر
17 . قزوین-----سیاهلان-----4175 متر
18 . قم -----کوه پلنگ آبی-----3154متر
19 . کردستان-----شاهو-----3390 متر
20 . کرمان -----کوه هزار-----4465 متر
21 . کرمانشاه-----پراو( پرو)----- 3357 متر
22 . کهگیلویه و بویراحمد-----دنا----- 4409 متر
23 . گلستان-----گاوکشان-----3813 متر
24 . گیلان -----بغروداغ----- 3197 متر
25 . لرستان-----اشتران کوه-----4150 متر
26 . مازندران-----دماوند-----5671 متر
27 . مرکزی-----ولیجیا-----3330 متر
28 . هرمزگان-----هماک-----3267 متر
29 . همدان -----الوند-----3580 متر
30 . یزد-----شیرکوه----- 4۰550 متر
اصول گام بردار ی صحیح در کوه
سرعت راه پیمایی
قلب :هرکس به همان سرعتی می تواند حرکت کند که ضربان قلبش اجازه می دهد، هنگامی که قدم برداشتن مستلزم تلاش زیاد و همراه با افزایش ضربان قلب است این امر نشان دهنده این واقعیت است که سرعت راه پیمایی زیاد است.
ریه ها :شخص می تواند آن مقدار سرعت داشته باشد که ریه هایش اجازه می دهند ، مسلماً وقتی که ریه ها با ناامیدی و تلاش زیاد دنبال هوای تازه هستند می توان نتیجه گرفت که سرعت زیاد است.
در شروع راه پیمایی مخصوصاً در صبحها بهتر است که آهسته حرکت نمائیم تا بدن بتواند به خواسته های ما آگاهی یافته و هماهنگی در بین فعالیت اعضای مختلف از جمله چشم، پا، قلب و ریه ایجاد گردد. بعد از مدتی راه پیمایی شخص آمادگی بیشتری یافته و با نشاط و قدرت بدنی خوبی حرکت می نماید. در واقع ارتباط چشم، پا، قلب و ریه به نحو مطلوبی برقرار گشته و با به جریان افتادن خون در بدن ، عضله ها و اعصاب مربوطه نرم گشته و تحرک بیشتر و بهتری برای عکس العمل نشان می دهند..
استراحت در خلال راه پیمایی
در طول ساعات اولیه روز وقتی که هنوز بدن خسته نشده توقف ها باید خیلی کم و کوتاه باشد. برای استراحت کنندگان بهتر است در حالت ایستاده قرار گیرند و با تکیه بر یک درخت یا تخته سنگ کوله را از دوش خود بردارند و روپوش به تن کنند و تنفس عمیق انجام دهند و در طول ساعات بعدی راه پیمایی بدن نیازمند استراحت کاملتر است و در این حال راه پیمایان می توانند در یک جای مناسب نشسته و در حالی که پاها صاف و کشیده بر روی زمین قرار دارد ، شخص می تواند خوردنی و نوشیدنی از نوع قندی میل نماید .
از نظر روانی بهتر است که در بالای شیب استراحت نمایید نه در پایین آن و سعی کنید محلی را انتخاب نمایید که مشرف به مناظر خوبی باشد و امکان عکس برداری را برای شما فراهم سازد . انجام این کار ، فکر شما را از پاها و عضلات خسته تان باز می دارد .
در مناطق مشرف به باد استراحت ننمایید چون وزش باد و هوای سرد عضلات شما را به سرعت می بندد .
چگونگی حرکت در راه پیمایی های طولانی
در کوه پیمایی، قدمهای متعادل و آهنگ ثابت و سرعت یکنواخت رکن اساسی می باشند.
راه پیمایی در کوهستان همراه با صرف انرژی زیاد است لذا پا و ششها احتیاج به یک زمان کوتاه استراحت در خلال حرکت پیدا می کنند.
در قدم آهسته همان طور که در هر گام یک لحظه و مکث وجود دارد، تعداد تنفس می باید با این جریان تطبیق داده شود.
یک عامل مهم در راه پیمایی توأم با استراحت، هماهنگی فکری و روحی می باشد. وقتی که قله همانطور دور و غیرقابل دسترس به نظر می رسد. شخص می باید به این روش اعتماد نماید که مسافتهای باقی مانده را به کندی ولی پیوسته پشت سر بگذارد. در این نوع حرکت گامها می باید آهسته تر از مواقع معمولی برداشته شود، به نحوی که نفس کشیدن مانع صحبت کردن نشود. اگر در هنگام حرکت دچار تنگی نفس بشویم و نتوانیم براحتی با دیگران صحبت نماییم می توان نتیجه گرفت که سرعت قدم برداشتن زیاد است.
قدم برداشتن آهسته و متعادل، احتیاج به استراحت ثابت و ایستای کمتری پیدا می نماید و بسیار بهتر ازقدم برداشتن سریعی است که مستلزم تعداد استراحت بیشتری می باشد یک کوه پیما می باید بدون نیاز به استراحت، لااقل برای مدت یک ساعت راه پیمایی نمودن بتواند بر روی شیبهای تند با هماهنگی قدم برداشته و تنفس خود را کنترل نماید. یک نفر مبتدی نباید بیشتر از ده کیلومتر در روز راه پیمایی نماید مخصوصاً در شرایطی که ارتفاع بیشتر از 1500 متر باشد. در مناطق برفی و قلوه سنگی این مقدار به تناسب کاهش می یابد.
نحوه حرکت در سرازیری
اولین مرحله آمادگی هنگام حرکت در سرازیری این است که داخل پوتین جوراب ضخیم و نرم دیگری پوشیده و با بستن محکم بندکفش از حرکت اضافی پا در پوتین جلوگیری نماییم. مراحل چهار گانه حرکت در سرازیری :
قدمهای برداشته شده در سرازیری می باید متعادل تر از قدمهایی باشد که تنها تحت تأثیر قوه جاذبه قرار می گیرد و بی اختیار برداشته می شود.
پا در هر قدم با زانوی شکسته بر روی زمین قرار می گیرد و پاها مرتب و متواتر در کنار یکدیگر حرکت می نمایند. راه پیمایی در سرازیری هیچ کجا به اندازه راه پیمایی در سربالایی مشکل نیست ولی نباید شدت جراحات وارده را در سرازیری نادیده گرفت.
در سرازیری است که خراشهای پوستی ایجاد می شود و مفصل زانوها جابجا شده مچ پا می پیچد، لذا سرعت راه پیمایی در سرازیری نباید خیلی بیشتر از سرعت سربالایی باشد.
در سرازیری شخص باید گامهای خود را با اختیار و کنترل شده بردارد و به دلیل همین کنترل حرکت است که شخص باید به میزان سرعت خود دقت نماید. معروف است که کامیون با هر دنده ای که در سربالایی می رود حداکثر با یک دنده سبکتر از آن در سرازیری به آن توجه کند و همچنین به استراحت در سرازیری به همان اندازه استراحت در سربالایی اهمیت دهد.
تنفس صحیح در کوه
تنفس باید عمیق و به طریقه صحیح صورت گیرد برخلاف آن چه اکثر اشخاص انجام می دهند حجم ششها نباید از طرفین افزایش یابد در اثر این نوع تنفس غلط حجم قفسه سینه افزایش می یابد.
در تنفس صحیح حجم ششها از ناحیه تحتانی افزایش یافته که این امر با افزایش حجم شکم همراه است. این شکل تنفس در ناحیه شکم به صورت ضربان مشخص و روشنی قابل رؤیت می باشد.
لذا از نظر راحتی هیچ وقت نباید کمر را محکم با کمربند و مانند آن بست، کمربند می باید در پایین ترین حد ممکن بسته شود، در این روش باید سعی گردد هوای دم به تحتانی قسمت ریه ها هدایت و انباشتگی ریه ها از هوای دم انجام پذیرد. عمل بازدم بعد از یک مکث چند ثانیه ای و حداقل سه ثانیه به دنبال عمل دم با فشار پرده دیافراگم به قسمت تحتانی ششها به طور کامل با حداکثر تخلیه صورت بگیرد.
آداب و قوانین کوهنوردی
ترجمه : حسین لامعی
مثل همه ورزشهای دیگر ، کوه نوردی شما را ملزم می سازد تا قوانین و مقرارت مرتبط با آن را دنبال نمائید . این مجموعه قوانین برای کسانی که وارد دنیای کوه و طبیعت می شوند جزء اصول پایه و اساسی می باشند . اگر چه برخی افراد فراموش می کنند آنها را مورد توجه قرار دهند . در اینجا چند نمونه از قوانین اساسی را برای شما ذکر می کنیم ؛ که آنها را بخاطر بسپارید تا ضمن داشتن سفری شاد و مفرح ، تاثیری مخرب برای طبیعت و دیگران نداشته باشید .
قبل از کوه نوردی :
قبل از هر چیز دیگری ، مطمئن شوید که شما توانائی این سفر را دارید .
فعالیت کوه نوردی در صورتی که از شرایط جسمی و روحی مطلوب برخوردار نباشید ، احتمال بروز سانحه و عدم موفقیت برنامه را بالا می برد .
لازمه کوه نوردی فقط آمادگی جسمانی و مهارت نیست بلکه تجهییزات و اسباب خاص خود را نیزمی طلبد
کوه نوردی یک ورزش تیمی می باشد از کوه نوردی بصورت انفرادی اجتناب کنید .
از مقصد خود با اطلاع باشید .
از کوهی که هیچ تحقیقی درباره اش نکرده اید بالا نروید .
بهتر است در زمانی که اطلاعات کافی از هدف خود ندارید ، به تیم معتبری ملحق شوید که اطلاعات کاملی از کوه مورد نظر شما دارند.
زمانی که به کوه نوردی می روید ، حتما کسی از رفتن شما به آن کوه اطلاع داشته باشد.
در زمان کوهنوردی :
از زیبائی های محیطی محافظت کنید تا افراد دیگر هم از آنها لذت ببرند .
چیزی را از خود بر جا نگذارید و همچنین چیزی را از کوه برای خود بر ندارید .
از وسایلی مانند پودر صابون که سازگار با طبیعت هستند استفاده کنید .
منابع آب را خراب یا آلوده نکنید .
همیشه از سرپرست تیم خود اطاعت کنید . دستورات او را اجرا کنید و از گروه جدا نشوید .
هرگز خارج از حیطه توانائی خود کوه نوردی نکنید .
بدانید که چه موقع شما باید به مبدا برگردید .
از بهترین قضاوت خود استفاده کنید .
واقع بین و انعطاف پذیر باشید و منطقی تصمیم بگیرید .
بعد از کوه نوردی :
اطلاعات و تجربیات هر برنامه ، با توجه به دیدگاههای افراد مختلف می تواند متفاوت باشد پس سعی کنید گزارشی از برنامه انجام داده شده را با ذکر جزئیات تهیه نمائید .
فراموش نکنید هر برنامه مانند خلق اثری توسط شما می باشد.